QGIS 2.14 „Essen” - wydany

     Koniec lutego 2016 roku przynosi nam kolejną wersję QGIS-a, która tym razem została opatrzona przydomkiem od niemieckiego miasta Essen.

    Jak już przyzwyczaili nas developerzy, także w tej wersji dodano wiele ciekawych funkcjonalności, które oprócz swoich możliwości, mają ułatwiać życie użytkownikom programu. Edycja 2.14 Essen jest drugą w historii, po 2.8 Wiedeń, wersją programu oznaczoną jako LTR (Long Term Releases) czyli długoterminową. Więcej na ten temat w poście QGIS 2.8 LTR z Wiednia i QGIS-owy rozkład jazdy na 2015 r.

     Na uwagę zasługuje fakt, że wśród sponsorów dla QGIS-a w wersji 2.14.0 znalazły się polskie akcenty: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie oraz QGIS Polska. 

     Inną rzeczą, o której należy wspomnieć na wstępie jest praca, jaką wykonują osoby tłumaczące portal www.qgis.org; bardzo pracochłonne zajęcie, ale dzięki temu strona z pewnością znajdzie wielu nowych czytelników. Czapki z głów, Panie i Panowie ;)

Tradycyjnie już w celu szczegółowego zaznajomienia się z opcjami wersji 2.14 odsyłam na stronę grupy Linfiniti, gdzie została umieszczona lista nowości, – changelog QGIS 2.14 – w przejrzysty sposób obrazująca wszystkie nowinki, dlatego też w poście ograniczę się do wymienienia niektórych nowości.

• Pomocne w codziennej pracy może okazać się dodanie większej ilości parametrów statystycznych dla atrybutów wykorzystywanych przy łączeniu obiektów. W poprzedniej wersji były do dyspozycji: minimum, maksimum, mediana, suma oraz średnia, natomiast obecnie można wykorzystać 10 miar statystycznych więcej, w których znajdują się, m.in.: odchylenie standardowe, kwantyle Q1 Q2 czy wartości unikatowe.

• Inną nowością jest zwiększenie funkcjonalności narzędzia identyfikacji, które oprócz dotychczasowych danych, takich jak np. obwód i powierzchnia oferuje dane dotyczące ilości wierzchołków w obiekcie oraz informacje na temat najbliższego wierzchołka – współrzędne i numer. 

• Ciekawie zapowiada się (na razie w fazie doświadczalnej) edycja danych w bazie PostgreSQL za pomocą transakcji, co szczególnie może okazać się przydatne przy edycji projektu przez wielu użytkowników. 

• Jedną z bardziej interesujących nowinek jest możliwość tworzenia warstw wirtualnych. Oznacza to, że poprzez zapytanie SQL można stworzyć dynamiczną warstwę (czy jak kto woli kwerendę), co pozwoli na utrzymywanie jej w ciągłej aktualności. Jeżeli nastąpią zmiany w warstwach, z których została stworzona warstwa wirtualna automatycznie zostanie ona zaktualizowana w tym samym zakresie, w którym zmodyfikowano warstwy źródłowe. Świetna rzecz :) 
Oprócz dedykowanej ikony funkcja warstw wirtualnych została również dodana do stale rozrastającego się DB Managera.

Rozbudowa tego ostatniego była przyczyną rezygnacji z narzędzia SPIT służącego do komunikacji pomiędzy programem, a bazą danych PostgreSQL.

• Ponadto wśród nowości można znaleźć: nowe funkcje w kalkulatorze, ulepszenia w etykietowaniu obiektów i przy obsłudze legendy, ulepszenia przy exporcie DXF, dwa nowe algorytmy do wygładzania linii lub poligonów oraz algorytm pozwalający odwrócić kierunek linii, a także moduły sieciowe v.net w GRASS-ie. 

• Zwiększają się także możliwości stylizacji warstw o renderowanie 2.5D. Obecnie QGIS nie ma jeszcze w pełni funkcjonalnego modułu 3D i oprócz niektórych narzędzi takich jak Qgis2treejs praktycznie nie ma trójwymiarowej wizualizacji graficznej, dlatego też każdy krok w tym kierunku jest wyczekiwany przez użytkowników. 
Co prawda, może nie jest to narzędzie pozwalające na przeprowadzanie jakichkolwiek analiz, jednak „podniesienie” niektórych elementów na mapie pozwoli na stworzenie lepszej kompozycji na potrzeby wizualizacji danych.

• Sprytną funkcją do edycji stylu warstwy i jej legendy jest zmiana barw dla poszczególnych elementów bezpośrednio z panelu warstw. Wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy na markerze w panelu i zmienić kolor danego elementu. Mała rzecz, a cieszy i zaoszczędza kilka niepotrzebnych kliknięć. 

     Na koniec jeszcze informacja dotycząca warstw używanych w programie MapInfo. Dzięki styczniowemu „uwolnieniu” nowej wersji biblioteki GDAL (wersja 2.0.2) i zaimplementowaniu jej do najnowszej edycji QGIS-a mamy możliwość edycji plików MapInfo – nawet tych „mieszanych” tzn. zawierających w sobie jednocześnie różne geometrie. Poprzez załadowanie warstwy tyle razy ile występuje różnych geometrii w danej warstwie do QGIS, można edytować wszystkie jej elementy.