Czasem potwierdza się fakt, że z pozoru nie do końca fortunny pomysł okazuje się całkiem dobrym rozwiązaniem.
Sytuacja dotyczy projektu, który polega na przestrzennym określeniu punktów podparcia (pinów) dla konstrukcji nośnej dzięki, której samolot będzie mógł stanąć na wystawie w Kolonii i Bonn. Sam samolot to też nie byle jaki eksponat, bo Airbus A300 Zero-G z francuskiej firmy Novescape, który przez ostatnie 15 lat służył do stwarzania warunków mikrograwitacji w celu przeprowadzania badań naukowych.
 |
Źródło:
www.esa.int
|
Wyzwania podjęli się dwaj niemieccy geodeci Uli Bauer i Andreas Gelhausen. Dzięki tej pracy porównali ze sobą dwie metody pozyskiwania informacji: za pomocą skaningu laserowego i fotogrametrii.
 |
Źródło:
https://www.aibotix.com/en/
© Bauer and Gelhausen
|
Panowie najpierw zeskanowali (Leica Scan Station C10) obszar badań jako odniesienie, a następnie sfotografowali (Nikon Coolpix A) całe podwozie samolotu w celu stworzenia z obrazów modelu 3D. Po obróbce danych okazało się, że w odpowiednich punktach model ma dokładność +/- 5mm. Jak zaznacza jeden z autorów projektu końcowa analiza obrazów jest bardzo szczegółowa i dokładna, a porównanie danych ze skaningiem laserowym oznacza, że tworzenie podobnych modeli będzie można z powodzeniem przeprowadzać w przyszłości.
 |
Źródło:
https://www.aibotix.com/en/
© Bauer and Gelhausen
|
Następnie, aby szybko ustalić wymiary do przyszłego transportu i ostatecznego pozycjonowania eksponatu w hali, użyli do pracy drona UAV X6 Hexacoper Aibot, dzięki któremu pozyskano dane dotyczące całego samolotu. Autorzy są podekscytowani wynikami przeprowadzonych przez nich pomiarów twierdzą, że stosowanie drona może okazać się o wiele szybszą metodą pozyskiwania danych od metod konwencjonalnych, przy jednoczesnym zachowaniu dokładności.
 |
Źródło:
https://www.aibotix.com/en/
|
Wygląda na to, że drony oprócz znanych już bardzo wielu zastosowań znalazły kolejne i schodzą na coraz niższe pułapy mapowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz