Interpolacja warstwic

     Główny Urząd Geodezji i Kartografii opublikował ostatnio modele danych dla układów odniesień obowiązujących w Polsce, dołączając do tego zestawu nową wersję programu Transpol 2.06, służącego do transformacji współrzędnych i wysokości. Do dyspozycji mamy:

• model różnic współrzędnych pomiędzy układami odniesienia PL-ETRF2000 a PL-ETRF89
• model różnic wysokości pomiędzy układami wysokościowymi PL-EVRF2007-NH a PL-KRON86-NH
• model obowiązującej quasi-geoidy (plik wygląda jak na obrazku poniżej).

     Ten ostatni, model quasi-geoidy PL-geoid-2011, posłuży jako dane do interpolacji warstwic.

     Poprzez Warstwa > Dodaj warstwę tekstową CSV... wczytujemy dane do QGIS.

     Okno tworzenia warstwy na podstawie plików tekstowych jest dosyć rozbudowane i dzięki dostępnym opcjom nie trzeba specjalnie tworzyć danych wsadowych. Po kolei:

- wybieramy ścieżkę do pliku z danymi,

- nazywamy warstwę i wybieramy kodowanie znaków,

- określamy separator pomiędzy danymi (w tym przypadku współrzędne),

- określamy liczbę wierszy, które będą ignorowane (tutaj pięć pierwszych wierszy opisujących dane),

- wybieramy pola atrybutów odpowiednio dla współrzędnej x i y. (dla danych geoidy: x to pole_2; y to pole_1).

     Nowo powstała warstwa przedstawia się następująco:

   Do utworzenia warstwic przyda się wtyczka Contour. Można ją zainstalować z repozytorium wtyczek.

Danymi wejściowymi wtyczki będzie 3 pole w tabeli atrybutów warstwy z wczytanymi punktami, które opisuje wysokości. Następnie określamy, co chcemy otrzymać w efekcie końcowym, czy same warstwice jako warstwę liniową, czy zamknięte obiekty w formie poligonów?

     Określamy ilość i skok warstwicowy. Można to zrobić ręcznie zmieniając wygenerowaną wysokość w oknie podglądu lub określając wartość minimalną i maksymalną (wysokości dla poszczególnych warstwic wygenerują się wtedy automatycznie).

     Jeżeli wygenerowano warstwice, także w postaci poligonów, w celu lepszego oglądu na sytuację można je sklasyfikować. Po zamaskowaniu lub odcięciu części poligonów wychodzących poza granice i zmiany układu współrzędnych, ostateczny rezultat powinien być podobny do tego poniżej.